چنان‌چه بخواهیم ماهیت فرآیند نیتراسیون را به اجمال شرح دهیم، باید گفت این فرآیند عبارت است از نفوذ نیتروژن اتمی به سطح فولاد، به منظور دستیابی به سطحی سخت و مقاوم به سایش.
نوع فولاد فولادهای مختلف، واکنش‌های متفاوتی به نیتراسیون نشان می‌دهند.
در حالی که در فولاد معمولی بین ۸ درصد تا ۲۵ درصد کربن وجود دارد. به همین دلیل، فولاد کربن‌زدایی شده با اسامی دیگری مثل فولاد بسیار کم کربن نیز به بازار عرضه می‌شود.
با این حال، افزایش بیش از حد زمان می تواند منجر به تشکیل لایه بسیار شکننده شود.
در مقایسه با کربن دهی، نیتراسیون گازی مزایای زیر را ارائه می‌دهد.
اعوجاج کمتر نیتراسیون گازی در دماهای پایین تری نسبت به سایر روش ها انجام می شود، که باعث کاهش اعوجاج قطعه می شود.
از فولادی که کربن آن حذف شده است در هسته ترانسفورماتورها و موتورهای الکتریکی استفاده می‌کنند.
نیتروژن‌دهی عبارت است از وارد کردن نیتروژن اتمی در لایه سطحی فولاد؛ بنابراین عامل ایجاد سختی سطحی در این روش تشکیل نیتریدهای فلزی است. درحالی‌که امکان نیتروژن‌دهی برای بسیاری از آلیاژها وجود دارد، اما تنها سختی زیاد را می‌توان در فولادهایی به دست آورد که حاوی عناصر آلیاژی نیترید زا مانند آلومینیوم، کروم، مولیبدن و یا وانادیوم باشند.
فروش قطعات همه محصولات حساب کاربری من سبد خرید تسویه حساب
با چشم غیرمسلح نمی‌توان مقدار کربن‌زدایی در فولاد را به طور دقیق اندازه گرفت. یکی از بهترین و ساده‌ترین روش‌ها برای تعیین میزان کربن‌زدایی، تست سختی‌سنجی محسوب نیتروژن دهی می‌گردد.
اشباع الکترولیتی پلاسما آلیاژ آلیاژهای تیتانیوم با نیتروژن و اکسیژن
در طی پروسه کربن‌زدایی، فاز فریت در سطح فولاد افزایش و میزان کاربید به طور نسبی کاهش می‌یابد. این عملیات به دو شیوه کامل و جزئی و کامل انجام می‌گیرد. در عملیات دکربوره شدن کامل، کل کربن موجود در سطح فلز حذف می‌گردد، در حالی که در فرایند دکربوره شدن جزئی، مقداری کربن را در سطح فلر باقی می‌گذارند.
بهبود مقاومت به خوردگی: لایه نیتریدی ایجاد شده، به عنوان یک سد محافظ در برابر عوامل خورنده عمل می‌کند و مقاومت قطعه را در برابر خوردگی اتمسفری، آب شور و برخی مواد شیمیایی افزایش می‌دهد.
صنعت قالب‌سازی قالب‌های تزریق پلاستیک و قالب‌های ریخته‌گری به دلیل تماس مداوم با مواد مذاب و فشارهای بالا، به مقاومت سایشی و حرارتی بالایی نیاز دارند.